Grapheme E8
CAPRA
| Category | E (Mammals) |
|---|---|
| Reading | jb |
| Modulation | D2a (4 Pgreek-shaped quarters) |
| Character | Ë |
| Font | Glyph Basic 1  |
ita 
eng 
lat 
Determinativo di <jb>, "capretto", quindi fonogramma /jb/ in parole contenenti tale nesso consonantico: <jbj>, ibi, qual. obi, "avere sete", <jbw>, "rifugio", raramente non accompagnato dai complementi fonetici, come in <jbH>, "sacerdote libatore". Determinativo di bestiame di piccola taglia: <a.wt>, "greggi", "capre"; <mnmn.t>, "gregge". Spesso è molto simile a VITULUS, e se ne distingue principalmente dalla coda drizzata in alto.
Det. <jb>, "kid", phon. /jb/: <jbj>, "to be thirsty", <jbw>, "refuge", seldom not accompanied by phonetic complements, as in <jbH>, "libator priest". Det. short-horned cattle: <a.wt>, "flocks", "goats"; <mnmn.t>, "herd". It's often very similar to VITULUS, from which it's distinguishable thanks to the raised tail.
Det. <jb>, "capella", phon. /jb/: <jbj>, "sitire", <jbw>, "refugium", raro sine complementis phoneticis, ut in <jbH>, "sacerdos libator". Det. pecora: <a.wt>, "pecora", "caprae"; <mnmn.t>, "grex". Saepe simile signo VITULUS, a quo differt praesertim arrecta cauda.
Horapollo II, LXVIII: Aliquem vero auditu praestantem volentes indicare, capram pingunt: haec enim respirat per nares atque aures.
COMM.: De Pauw magna cum veri similitudine conicit errore scribentium "akouonta" (audientem) in Codices irrepsisse pro "anapneonta" (respirantem), cum propter ipsa Horapollinis verba quae sequuntur: <<haec enim respirat per nares atque aures>>, tum ob ea quae de capra narrat Aelian. de Nat Anim I 53: <<capra spiritus afflatu praestat (...): spirat enim et per aures et per nares bisunguiumque sensibilissimum est>>. Arist., Hist. Anim. I 11, huic narrationi fidem negat; Plinius Hist Nat VIII 50 (...) Archelaum scripsisse ait auribus eas spirare, non naribus (...).
LXXIX: Hominem oves et capras perdentem volentes significare, ipsa animalia pingunt edentia conyzam: haec enim si ederint conyzam morientur siti correpta.
COMM.: De conyza sive cunilagine cff. Dioscorid. II 116, Plinius Hist. Nat. XIX 8 et XX 16; apud Nicandrum Theriac. 83 commemoratur inter herbas quibus venenata animalia fugantur.